25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

 

 

 

  1. Θερμοπύλες του Κ.Καβάφη
  2. Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονύσιου Σολωμού
  3. Μεσολόγγι

Από το  ποίημα "Θερμοπύλες"  επικεντρωθήκαμε στους πέντε πρώτους στίχους.

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·

Τονίσαμε το συμβολισμό τους για το ήθος των ανθρώπων που θέτουν ευγενείς στόχους και τους υπηρετούν μέχρι τέλους ,όπως ακριβώς και οι ήρωες του 1821.Όμως το ποίημα έχει σ' όλες τις εποχές αποδέκτες ανθρώπους που δεν υπακούουν στις σειρήνες της ευκολίας και της ανηθικότητας ,αλλά ορίζουν να φυλάνε Θερμοπύλες, δηλαδή  τον ηθικότερο δρόμο της τιμιότητας.

2. Από το ποίημα "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" 

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει
λαλεί πουλί, παίρνει σπειρί, κ' η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα, και κλαίει:

"Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω 'γω στο χέρι;
Οπού συ μούγινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει. "

Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε
κι οσ' άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ' άρματα σε κλειούνε.
Και μες τη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι,
κι' ολόλευκο εσύσμιξε με τ' ουρανού τα κάλλη

Και μες της λίμνης τα νερά, οπ' έφθασε μ' ασπούδα
έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα.
Που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κ' εκείνο.

Μάγεμα η φύσις κι' όνειρο στην ομορφιά και χάρη
η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει:όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.

Σχολιάστηκε η εποχή που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα και τα οξύμωρα σχήματα: ελεύθεροι  - πολιορκημένοι ,άνοιξη εποχή της χαράς της ευφορίας - ασφυκτική κατάσταση της πολιορκίας ,πείνα ,λύπη ,θάνατο που αντιμετώπισε το Μεσολόγγι. Οι έντονες εικόνες της μάνας και του Σουλιώτη που η πείνα τους έχει αποδυναμώσει, συζητήθηκαν περισσότερο από τα παιδιά και αποτύπωσαν σε φύλλο εργασίας.

3. Το ποίημα  "Μεσολόγγι''

Κάστρα πολλά πολέμησαν και δώσαν τα κλειδιά τους
το Μεσολόγγι το κακό, το Μεσολόγγι τ' άξιο
δεν παραδίνει τα κλειδιά, πασά δεν προσκυνάει
κι ας λιγοστεύει το ψωμί, κι ας σώνεται το αλεύρι.
Μέρα και νύχτα πόλεμο, μ' εννιά χιλιάδες Τούρκους.
Πέφτουν ντουφέκια σαν βροχή και μπόμπες σαν χαλάζι
κι από την ντάπια του ο Μακρής τα παλικάρια κράζει:
-Παιδιά, βαστάτε τ' άρματα, βαστάτε το ντουφέκι,
γιατί βοήθεια πλάκωσε, στεριάς και του πελάου,
ο Καραϊσκάκης της στεριάς κι οι Υδραίοι του πελάου.

Ούτε βοήθεια φάνηκε κι ούτε βοήθεια φτάνει.
Και σώθηκε όλο το ψωμί και σώθηκε το αλεύρι...
Μαύρο γιουρούσι κάνανε τη νύχτα του Λαζάρου...
Οι Τούρκοι τους καρτέραγαν κρυμμένοι στα χαντάκια.
Σκοτώσαν γυναικόπαιδα, χαλάσαν το γεφύρι
και λιγοστοί τους ξέφυγαν στο αίμα κολυμπώντας.

Παρουσιάζει την υπερηφάνεια και το λεονταρισμό των Μεσολογγιτών  που αψήφησαν τον πασά, δεν τον προσκύνησαν και πέθαναν ελεύθεροι.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                      ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ 21

          

 

 

 

 

 

                                                                                        ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

 

                                                                                           ΠΙΣΩ